به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

سوء استفاده مدرن از کودکان در شبکه های اجتماعی توسط والدین ناآگاه

تاریخ انتشار: ۱۲ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۱۷۸۲۸

دنیای کودکانه فارغ از هیاهو و جار و جنجال‌های دنیای بزرگترهاست، دنیای کودک سرشار از پاکی و مهر و دوستی است. در این دنیای کودکانه چپ و راست و رنگ و لعاب جایگاهی ندارد.

برای همین است که سوء استفاده از کودکان در تمامی فرهنگ‌ها در سراسر جهان پدیده‌ای مذموم و ناپسند است، در این بین، اما هستند خانواده‌هایی که کودک خود را ابزاری می‌کنند برای جذب مخاطب و از او می‌خواهند کلماتی را بگوید که در دنیای کودکانه او جایگاهی ندارد یا کار‌هایی را انجام دهد که او را از شور و نشاط دنیای کودکی دور می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

متأسفانه این افراد آگاه نیستند که تمام این حرکت‌ها و رفتار‌ها تحت عنوان کودک‌آزاری مدرن نامیده می‌شود.

در بسیاری از کشور‌ها قوانین سخت و پیشگیرانه‌ای برای این موضوع وضع شده و بر چگونگی اجرای آن هم نظارت‌های سفت و سختی حاکم است. مثلاً این روز‌ها عکس‌ها و فیلم‌هایی از بچه‌ها در فضای اغتشاشات منتشر می‌شود که این عکس‌ها برای سوار شدن بر هیجانات عامه مردم است و برخی والدین نیز از کودکانشان در حالی که کلماتی می‌گویند که معنایش را نمی‌دانند استفاده می‌کنند تا برای صفحه خود جذابیت ایجاد کنند. گاهی برخی فیلم‌ها و عکس‌ها نیز وایرال می‌شود و شاید این کودکی است که در این میان لگدمال می‌شود.

حتی در برخی محیط‌های شهری نیز گاهی سهل‌انگاری‌هایی می‌شود و تصاویری در معرض دید کودکان قرار داده می‌شود که متناسب سن آن‌ها نیست، هر چند در فضای عمومی این بی دقتی‌ها کم است، اما دقت لازم بر فضای مجازی و کودکانی که قربانی بازی‌های بزرگ‌ترهایشان می‌شوند نیز کم است و این مسأله‌ای مهم در عرصه سلامت روان کودکان است.

حمیلا بخشی روانشناس و فعال حوزه کودکان در گفتگو با «ایران» می‌گوید: طبق قوانین حمایت از حقوق کودک هر نوع استفاده یا سوء استفاده از حضور کودک در شرایطی که خود کودک آن را نمی‌پذیرد و در واقع قابلیت تحلیل آن مسائل را ندارد ممنوع است حالا می‌تواند فضای مجازی یا فضای اجتماعی باشد. بچه‌ها سرشار از عاطفه و دوستی هستند و مثل یک لوح بی‌آلایشند. اینکه والدین از کودک برای جذب فالوئر استفاده کنند نوعی کودک آزاری است و فرقی نمی‌کند چه کاری باشد می‌تواند از گرفتن چند عکس و فیلم باشد یا حتی اینکه از کودک بخواهند کلماتی بگوید که معنای آن را نمی‌داند، هر کاری که استرس و فشار روحی و روانی به کودک وارد کند و توسط بزرگتر‌ها انجام شود کودک آزاری است فقط رنگ و لعاب آن فرق کرده و شاید مدرن شده باشد، ولی آسیب همان آسیب است و این مورد انتقاد است. حتی در فعالیت‌های معمول اجتماعی و سیاسی هم اگر برای بچه‌ها فشار و استرسی به همراه داشته باشد نقض‌کننده قوانین حمایتی از کودکان است.

وی ادامه داد: در فضای مجازی هم اینکه حتی ما فرزندمان را به چه صفتی صدا می‌کنیم می‌تواند بچه‌های ما را به خودشیفتگی و استرس‌های ناخودآگاهی که در بچه‌ها به وجود می‌آید سوق دهد، مثلاً مادری که مدام به بچه‌اش می‌گوید سوپرمن اگر آن بچه در خودش ضعفی هم ببیند تلاش می‌کند تا هر طور شده خود را به جایی برساند که لایق آن صفت باشد؛ بنابراین چه در مسائل سیاسی و اجتماعی و چه به طور کلی در به کاربردن الفاظ و صفات باید حواسمان به دنیای کودکان باشد. متأسفانه برخی از افراد و خانواده‌ها از بچه‌ها برای پیشبرد اهداف خودشان استفاده می‌کنند مثلاً از کودک می‌خواهند چیز‌هایی بگوید و از او عکس و فیلم می‌گیرند. هیچ کدام از این رفتار‌ها تأیید شده نیست، چون بچه‌ها قادر به تحلیل مسائل نیستند. حتی اینکه آن‌ها را به کاری که نمی‌دانند چیست هم ترغیب کنیم آسیب‌زاست.

این روانشناس در ادامه می‌گوید: هر کاری که دغدغه بچه را زیاد کند نوعی استثمار کودک است بنابراین به اشتراک گذاشتن عکس‌ها، فیلم‌ها، صحبت‌ها، صدا‌های کودکان، هر اقدامی که زندگی کودک را با مسائل اجتماعی آمیخته می‌کند یا هرگونه درگیری در مسائل اجتماعی و سیاسی در حد حتی یک صفحه در فضای مجازی هم که باشد وقتی با زندگی کودک آمیخته می‌شود عین کودک آزاری است این روانشناس در پایان با تأکید بر اینکه کودکان عروسک نیستند و نمی‌توانیم در راستای اهداف خودمان از آن‌ها انتظار داشته باشیم می‌گوید: بحث ما این نیست که بچه‌های ما اصلاً چیزی در مورد سیاست ندانند بلکه هر آموزشی را باید متناسب با سن کودک به او داد. باید از یک سنی به بعد با خواندن داستان و قصه‌گویی یک‌سری مهارت‌ها را به کودک آموزش دهیم. می‌توانیم بچه را با برخی از مسائل سیاسی اجتماعی آشنا کنیم تا به سن مناسب کنش سیاسی و اجتماعی برسد و بتواند مسائل را تحلیل کند و خودش نظر بدهد. باید تفکر نقادانه را در کودکانمان پرورش دهیم وقتی ما داعیه آموزش نقادانه را داریم باید اجازه بدهیم تا بچه‌های ما به سن خودشان آموزش ببینند و یاد بگیرند که چه چیزی را بپذیرند در سنین کودکی مجالی برای این صحبت‌ها نیست.

کودکان زیر بمباران پیام‌های شبکه‌های مجازی

امیرحسام اسحاقی، استاد علوم ارتباطات اجتماعی در گفتگو با «ایران» به آسیب‌شناسی رسانه و نوع استفاده کودکان از آن می‌پردازد و می‌گوید: همان طور که افراد برای حفظ تندرستی رژیم غذایی می‌گیرند به همان میزان اهمیت دارد که فرد با آگاهی بداند که نیاز است چه پیام‌هایی را دریافت کند، چون پیام‌هایی که به مخاطب می‌رسد بسیار متنوع و متکثر و برای تمام گروه‌های سنی و همه اقشار است. در واقع رسانه خیلی دقیق نمی‌تواند مخاطبانش را طبقه‌بندی کند و بر اساس ذائقه آن‌ها و شرایطی که اقتضا می‌کند برای آن‌ها پیام بدهد و از طرف دیگر مخاطب هم برنامه‌های مورد علاقه خودش را طبقه‌بندی نمی‌کند و در هر ساعت و زمانی ممکن است به رسانه رجوع کند.

این استاد ارتباطات می‌گوید: در حال حاضر یکی از چالش‌های مهم اجتماعی و فرهنگی این است که یک فردی فراتر از ظرفیت‌های سنی و فراتر از میزان معلومات و اطلاعاتی که دارد تحت تأثیر یا بمباران پیام‌هایی قرار می‌گیرد که معلوم نیست اصلاً او ظرفیت این پیام را دارد یا ندارد که بتواند تحلیل و آنالیز درستی از این پیام‌ها داشته باشد بنابراین مهم است که از سنین پایین کودک بر این موضوع نظارت داشته باشیم که چه محتوایی به کودکان داده شود و از طرف دیگر آموزگاران و معلمانی داشته باشیم تا این مهارت‌ها را به کودکان منتقل کنند. بر اساس نظرسنجی‌ها بیش از ۷۰ درصد اوقات فراغت ما در هر رده سنی صرف چرخیدن در شبکه‌های اجتماعی صرفنظر از رسانه‌های جمعی مثل رادیو و تلویزیون می‌شود پس مهم است که در مورد نقش رسانه در زندگی انسان امروز صحبت کنیم. دکتر اسحاقی در ادامه با بیان نقشی که رسانه در حوزه اخلاق دارد می‌گوید: رسانه اساساً مانند یک تیغ جراحی است همان اندازه که یک تیغ جراحی می‌تواند در خارج کردن یک غده سرطانی مفید باشد با همان تیغ می‌توان جرمی هم مرتکب شد که به عنوان بزه شناخته می‌شود. از زمانی که اینترنت موبایل گسترش پیدا کرد و پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های مجازی و رسانه‌های اجتماعی در پلتفرم‌های مختلف آمدند کنترل کار سختی شد، چون این رسانه‌های جدید، سازمان گریز بودند به همین دلیل این امکان برای مخاطب ایجاد شد که در عین حال که همزمان مصرف‌کننده و تولیدکننده پیام باشد، این رسانه‌ها کنترل ناپذیر شدند. اینجاست که بر بستر رسانه‌های اجتماعی با انبوهی از پیام‌ها حتی فیک روبه‌رو می‌شوید یا پیام‌هایی که ضد اخلاقی هستند، چون تولیدکننده پیام‌ها بی‌نهایت هستند و بنابراین بی‌نهایت روایت تولید می‌کنند و فقط با سلاح آگاهی می‌توان جلو رفت و تا حدی آن‌ها را کنترل کرد.

این استاد علوم ارتباطات در پایان با اشاره به قوانین موجود در کشور‌های مختلف برای دسترسی کودکان به اطلاعات می‌گوید: شاید تصور کنید در بسیاری از کشور‌های پیشرفته هیچ کنترلی برای کودکان نیست، اما در بسیاری از کشور‌ها برای استفاده و حضور کودکان در رسانه کنترل‌ها و فیلتر‌هایی دارند هم به لحاظ تکنولوژیکی گوشی‌ها را مجهز کرده‌اند هم سواد رسانه را بالا برده‌اند و هم جرم انگاری کرده‌اند و با بهره‌گیری از علم حقوق قوانین و مقرراتی تدوین کرده‌اند که بتوانند کودکان را در این فضا کنترل کنند؛ بنابراین در بسیاری از کشور‌ها به این مسأله توجه شده است. درجه و شدت و حدت این ضوابط در کشور‌های مختلف با هم متفاوت است و در بسیاری از کشور‌ها اینکه کودکان را در شرایط خاصی قرار دهند یا برنامه‌هایی در اختیار آن‌ها قرار بدهند جرم انگاری شده است و اتفاقاً مجازات‌های سنگینی هم برای آن وضع کرده‌اند تا جلوی هرگونه سوءاستفاده از کودکان را بگیرند. برای پرورش سیاسی کودکان، از همه فنون و مهارت‌ها، از همه وسایل و ابزار می‌توان استفاده کرد. بخشی از تربیت از راه عمل و ارائه الگو انجام‌پذیر است و بخشی دیگر از طریق القای مستقیم مثل خواندن داستان‌ها. می‌توان داستانی برای کودک گفت که در آن به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم راه و رسم حیات سیاسی مشخص باشد یا کتب و مجلاتی در اختیارش گذاشت تا او با خواندن آن‌ها خود، حقایق را دریابد. آموزش‌های رسمی و کلاسیک هم مددکار خوبی برای ما در راه وصول به چنین هدفی است.

منبع: ایران

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: کودکان فضای مجازی بسیاری از کشور ها دنیای کودکان کودک آزاری فضای مجازی دنیای کودک پیام هایی رسانه ها پیام ها بچه ها عکس ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۱۷۸۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

باید و نباید‌های تعامل با کودکان چاق

به گزارش گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا، اگر شما نگران وزن کودکتان هستید می‌توانید از مراقبین سلامت مانند پزشک خانواده، متخصص اطفال و متخصص تغذیه کمک بگیرید. آنها می‌توانند شما را در خصوص چگونگی حمایت از فرزندتان و همچنین هر گونه خدماتی که کودک شما ممکن است به آن نیاز داشته باشد، کمک کنند.

از مقصر جلوه دادن کودک بپرهیزید

نوجوانان و جوانان می‌توانند به دلایل مختلفی که فراتر از کنترل و رفتار‌های آنهاست، دچار اضافه وزن شوند که اغلب اوقات این دلایل پیچیده است. کودکانی که با وزنشان مشکل دارند اغلب تعصب، تبعیض و قلدری را تجربه می‌کنند. نکته اساسی این است که شما از مقصر دانستن کودکتان بشدت بپرهیزید و به جای آن سعی کنید موارد ساختاری که در ایجاد افزایش وزن نقش دارد را دریابید. درک بهتر موارد گفته شده به عنوان شروع کار می‌تواند به شما در حمایت عملی از کودکتان کمک کند.

وزن کودک در جریان زندگی می‌تواند تحت تاثیر تداخلات ژنتیک، تجربه‌های اوان کودکی و محیط اطرافش قرار گیرد. افزایش وزن کودک را می‌توان زمانی انتظار داشت که کودک در محیطی غذا بخورد، بازی کند و یاد بگیرد که فعالیت بدنی کم و مصرف بالای غذا‌های ناسالم غنی از انرژی، ارزان و در دسترس با مقادیر بالای چربی و قند و شکر تبلیغ و ترویج داده می‌شود. افزایش وزن اغلب اوقات پاسخ طبیعی بدن به محیط غیر عادی است. علاوه بر این، کودکان گاهی اوقات درگیر غذای ناسالم می‌شوند تا با استرس و بی‌حوصلگی مقابله کنند یا خودشان را از احساس اضطراب و ناراحتی برهانند.


سعی کنید بدون قضاوت با کودکان صحبت کنید

این که کودکان بدانند شما زمانی که آنها نگران هستند بدون هیچ گونه قضاوتی در کنارشان هستید، بسیار اهمیت دارد. از صحبت با زبان سرزنشگر و هم چنین خطاکار شمردن کودک و دادن بازخورد‌های منفی در خصوص شکل بدن دیگران و حتی خودتان بپرهیزید. این مورد می‌تواند برای عزت‌نفس کودک مضر باشد و باعث شود که آنها برای صحبت با شما احساس راحتی نکنند.

شروع صحبت در خصوص اضافه وزن و چاقی به زبان مادری می‌تواند شروع خوبی باشد. اولویت دادن به فرد و نه شرایطی که در آن قرار دارد می‌تواند مشکل کسانی که درگیر اضافه وزن و چاقی هستند را یک مشکل انسانی جلوه دهد و اجازه ندهد شرایط آنها هویتشان را تعریف کند. برای مثال: «شخصی با اضافه وزن و چاقی و نه شخص چاق».

سعی کنید شما مکالمه با کودکتان را شروع کنید و از او بخواهید هر گاه فکر و احساسی در خصوص وزن بدنش داشت با شما در میان بگذارد. اگر کودک شما بازخورد منفی در خصوص وزنش داشت، سعی کنید دلیل این موضوع را کشف کنید. به دقت به کودک گوش بدهید و سعی نکنید از نگرانی آنها ساده بگذرید یا آن را کم‌اهمیت جلوه دهید. اگر متوجه شدید که کودک یا بزرگسال دیگری کودک شما را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهد که می‌تواند به صورت آنلاین و یا حضوری اتفاق بیفتد، در اسرع وقت به آن رسیدگی کنید.

سعی کنید عزت نفس و نقاط قوت آنها را در حوزه‌های دیگر که به وزن کودک ارتباط ندارد مورد تشویق و تمجید قرار دهید. برای مثال: «من به این که شما برای امتحان با پشتکار درس خواندید افتخار می‌کنم یا من عاشق رفتار مهربانانه شما با برادرت هستم.»

مکالمه مفید داشته باشید

در زمانی که تغییرات در محیط دیجیتال به سرعت اتفاق می‌افتد، نکته حایز اهمیت این است که از تهدید‌هایی که سلامت روان و تندرستی کودکتان را به مخاطره می‌اندازد آگاه باشید، زیرا این مورد به ظاهر بدن و اعتماد به نفس ارتباط دارد. این موارد می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

پست‌هایی که در شبکه‌های اجتماعی گذاشته می‌شود که معمولا وزن را به صورت یک کلیشه در می‌آورند و یا اختلالات غذاخوردن را ترویج می‌دهند و بازاریابی مداوم غذا‌های ناسالم که کودکان را هدف قرار می‌دهد.

شما باید مشتاق ایجاد محیط امنی برای مکالمه با کودکتان باشید. می‌توانید با پیش‌دستی کردن برای ایجاد فرصت صحبت در خصوص سلامت روان و این که چطور رفتار‌های آنلاین می‌تواند بر سلامت و تصویری که کودکان از خود دارند اثر بگذارد، شروع کنید.
‌
می‌توانید موارد زیر را برای شروع مکالمه در خصوص وزن با کودکتان مورد توجه قرار دهید:

از کودکتان سوالات باز (مانند چه احساسی داری؟ یا در مدرسه چه خبر است؟) بکنید و از آنها بخواهید احساساتشان را بیان کنند.
از کودکتان برای این که به شما اعتماد کرده است تشکر کنید تا بتوانید احساس امنیت را در او به وجود آورید.
در حالی که تصدیق می‌کنید غذا خوردن سالم و حفظ وزن سلامت می‌تواند چالش برانگیز باشد، مزایای سلامت بهتر را مورد تاکید قرار دهید.مثبت و حمایت کننده باشید.


رفتار‌های سالم را مورد توجه قرار دهید

به طور کلی به جای تمرکز بر کاهش وزن بر اهداف سلامتی تاکید کنید، مگر این که مراقبین بهداشتی بخواهند که شما به کاهش وزن توجه کنید. رفتار‌های غذاخوردن سالم و فعالیت بدنی یک شبه به صورت عادت در نمی‌آید، بلکه نیازمند زمان، تلاش و مراقبت از جانب شما و کودکتان است تا این تغییرات ادامه‌دار باشد. احتمال خیلی کمی دارد که تغییرات زیاد و ناگهانی در رژیم غذایی و شیوه زندگی کودکتان نتیجه‌بخش باشد. این کار حتی می‌تواند برای سلامت کودک مضر باشد. تغییرات زمانی موفقیت‌آمیز خواهد بود که کوچک، تدریجی، افزایشی و با حمایت کل خانواده باشد.

بهترین الگوی ممکن برای کودکتان باشید. غذا‌های مغذی و تازه مانند میوه‌ها و سبزی‌ها را انتخاب کنید، فعالیت بدنی را تشویق کنید و خواب کافی را ترویج دهید و از این که با کودکتان در خصوص وزن افراد دیگر بازخورد منفی دهید بشدت بپرهیزید.

این که وزنتان چقدر است اهمیتی ندارد. شما می‌توانید به کودکتان با انجام رفتار‌های سالم کمک کنید. گروه‌های غذایی مختلف را با هم بشناسید، یاد بگیرید که چه مواد مغذی به عنوان غذای سالم مورد نیاز بدن است و درباره اینکه که چرا بعضی از غذا‌ها انتخاب بهتری از غذا‌های دیگر هستند، با هم صحبت کنید.

تمام سعی و تلاش خود را بکنید تا از مصرف غذا‌ها و نوشیدنی‌های فوق فرآوری شده که غنی از نمک، شکر و چربی هستند، جلوگیری کنید، اما از تلاش برای منع کامل بعضی از غذا‌ها بپرهیزید، زیرا این مورد می‌تواند اثر معکوس داشته باشد و باعث مصرف بیشتر آنها شود. بیشتر غذا‌هایی که بصورت آماده به مصرف یا اصطلاحا «بگیر و ببر» عرضه می‌شود غنی از چربی، شکر، و نمک بوده و خیلی باعث رفع گرسنگی نمی‌شود. به جای آن، میان وعده‌هایی که سالم بوده و گرسنگی را برطرف می‌کند مانند برش‌هایی از میو‌ها و سبزی‌ها و ماست ساده را در دسترس قرار دهید. مصرف آب را به عنوان نوشیدنی اصلی به جای نوشیدنی‌های میوه‌ای حاوی شکر مد نظر قرار دهید و در مورد غذا‌ها و نوشیدنی‌هایی که در خانه در دسترس است جانب احتیاط را رعایت کنید.
از زمان با هم غذاخوردن لذت ببرید

هر زمان که امکان‌پذیر است غذا را تهیه کرده و با هم به صورت یک خانواده میل کنید. این بهترین فرصت برای صحبت درباره انتخاب‌های غذای سالم و تمرین مصرف آنها است. غذا را به کودک به اندازه مناسب برای کودک بدهید و اگر کودک هنوز گرسنه است اجازه دهید برای مقادیر بیشتر غذا درخواست کند. داشتن زمان مشخص برای وعده‌های اصلی و میان وعده (ها) کمک می‌کند تا به کودک آموزش دهید که به جای ریزه‌خواری در طی روز باید زمان مشخصی برای غذا خوردن داشته باشد.

شادمانی را در فعالیت بدنی و حرکات روزمره پیدا کنید

فعالیت بیرون از خانه و فعال بودن را در قالب خانواده تشویق کنید. از سن ۳ سالگی به بالا کودکان باید روزانه حداقل یک ساعت فعال باشند. اما این مورد می‌تواند بصورت پشت سرهم نباشد و به زمان‌های کوچکتر ۱۵ الی ۲۰ دقیقه تقسیم شود. برای کودکان کوچکتر می‌توانید بازی‌هایی مانند دنبال هم کردن و توپ‌بازی را انجام دهید. اگر امکان دارد برای عبور و مرور، راه رفتن و دوچرخه‌سواری را به جای استفاده از ماشین در نظر بگیرید. از ورزش‌های تیمی در مدرسه و یا خارج از آن حمایت کنید. این کار می‌تواند فعالیت بدنی را لذت‌بخش‌تر کند و هم‌زمان ارتباطات کودکان را نیز بهبود ببخشد.

سلامتی نه وزن

از این که در این فرایند فقط وزن را مرکز توجه قرار دهید، پرهیز کنید و توجه بیشتری را به مزایای رفتار‌های غذاخوردن سالم و فعالیت بدنی در کل خانواده معطوف کنید. این موارد برای حمایت از رشد و تکامل کودکان تا بزرگسالی و افزایش ایمنی و سلامت عاطفی مورد نیاز است. در حقیقت ایجاد تغییرات مطلوب در سطح خانواده می‌تواند به پیشگیری از رژیم غذایی نادرست و یا داشتن مشکلات غذا خوردن در آینده کمک کند.


بهترین راه برای حمایت از خوشبختی و سلامت کودکتان، این است که او بداند تحت هر شرایطی شما در کنار او خواهید بود. با لذت بردن از خوراکی‌های سالم و انجام فعالیت بدنی به صورت خانواده شما می‌توانید به کودکتان کمک کنید تا در ایجاد تغییرات مثبت و شیوه زندگی سالم احساس تنهایی نکند و بداند که این موارد فراتر از کاهش وزن است.

انتهای پیام/